Paul Robbrecht en Hilde Daem begonnen hun eigen architectenstudio in 1975. In 2016 werd ook Johannes Robbrecht partner. Robbrecht en Daem architecten telt vandaag zo’n veertig medewerkers. Gerenommeerde projecten zijn onder andere het Concertgebouw in Brugge, de Stadshal in Gent en de uitbreiding van Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam.
1 / Waar en wanneer zijn de kiemen gelegd voor je band met architectuur?
“Ik was acht jaar toen Expo 58 plaatsvond, en dat heeft echt een grote invloed op me gehad. Met mijn vader en broer ben ik wel vier of vijf keer naar Brussel getrokken. De grootsheid en het optimisme van toen waren indrukwekkend. De enorme paviljoenen van Rusland en Amerika stalen natuurlijk de show, maar vreemd genoeg is het Scandinavische paviljoen me het meest bijgebleven. De natuurlijke materialen, de schaal, de soberheid, … Het trok me toen al aan. Expo 58 toonde me de mogelijkheden van architectuur en de potentiële impact ervan op mensen en bezoekers.”
2 / Hoe omschrijf je Robbrecht en Daem architecten in drie kernwoorden? Waarom?
“Culture, pleasure, community. Deze drie termen vatten onze aanpak perfect samen. We willen mensen dankzij architectuur in een ruimere culturele context brengen. In ons werk streven we er dan ook vaak naar om in dialoog te treden met andere cultuuruitingen. Dat gaat van het ontwerpen van een muziekgebouw tot het gebruik van kunst in onze projecten. We willen dat onze gebouwen plekken zijn waar mensen samen kunnen komen en samen kunnen leven. Ze moeten er zonder problemen met elkaar in contact kunnen komen. We willen mensen prikkelen om echt samen te leven en mekaar niet zomaar voorbij te lopen. Daarnaast is het van belang dat onze ontwerpen plezier schenken aan de bezoekers en bewoners. Niet enkel genot, maar ook plezier in de ruimere zin. We streven naar een soort comfort of troost in onze projecten. Mensen moeten er zich thuis in kunnen voelen. Daar draait het finaal toch om: de mensen waar we dingen voor doen.”
3 / Welk iconisch gebouw had je graag zelf ontworpen?
“De Katsura Villa in Kyoto benadert de perfectie. Het gebouwencomplex en de tuinen werden in verschillende fases aangelegd, maar toch vloeit alles in mekaar over. De prachtige materiaalkeuze en de soberheid spreken tot de verbeelding. Het ontwerp neigt naar minimalisme, maar de materialen, structuren, kleuren en texturen tillen het geheel naar een hoger niveau. Het gebouw lijkt zo licht, zo frêle. Ook de harmonie tussen de villa en de omgeving is subliem. Het is een plek waar je volledig tot rust komt.”
4 / Als je jullie werk kon omzetten in een meubelstuk of object, wat zou Robbrecht en Daem dan zijn?
“De verrassende simpliciteit van de kratmeubelen van Gerrit Rietveld heb ik altijd enorm bewonderd. Heel rechttoe rechtaan, zonder overbodige franjes maar toch bijzonder. We gebruikten deze zetels in de winkel die we voor Ann Demeulemeester ontwierpen, en toen viel de directheid en de bijzonderheid van dit ontwerp me weer op. Simpel maar zo krachtig.”
5 / Wat is je favoriete waste of time?
“Ik ben fanatiek bezig met muziek. Er is altijd wel iets te beluisteren of te ontdekken. Een waste of time is dat voor mij zeker niet. Integendeel, muziek is een belangrijk deel van mijn leven. Daarnaast zijn er nog wel een aantal zaken die ik met veel overgave doe. De dag beginnen met een paar baantjes in onze zwemvijver bijvoorbeeld, van zodra de eerste warme dagen eraan komen. Het werkt als een soort ritueel, bijna een wedergeboorte met de terugkeer van de lente. Omgekeerd kan ik in de herfst net zo goed genieten van een goede whisky bij het haardvuur.”
De projecten van Robbrecht en Daem omvatten zowel privéwoningen en openbare gebouwen als interieurs, meubels en landschapsarchitectuur. De ontwerpen worden stuk voor stuk gekenmerkt door een opvallende eenvoud en precisie. De vormentaal, materiaalkeuze en indeling worden daarbij gedreven door een dialoog met de context: het doel van het gebouw, de omgeving, de gebruikers, meubels en kunstwerken, …
(foto: Maarten Vanden Abeele)
