Wil je deze zomer verpozen én verkoelen? Wij gidsen je naar enkele échte groene kunstwerken, want zo mag je sommige tuinen of openbare landschappen zeker noemen. Het zijn doordacht ontworpen pareltjes met zowel artistieke als functionele waarde. En route!
Museum Voorlinden
Als we vandaag de natuur meer haar gang laten gaan in onze tuinen, met grassen en veldbloemen, dan hebben we dat aan Piet Oudolf te danken. De Nederlandse landschapsarchitect wordt wel eens de Rembrandt van de tuinen genoemd. Wereldwijd ontwierp hij tuinen en parken, met als beroemdste voorbeeld de High Line in New York. Veel opdrachten komen sindsdien van musea en galerieën zoals het Museum Voorlinden in Wassenaar.
Deze museumtuin is een groeiende beheerste wildernis. Op diverse plekken wordt de kleurrijke bloemenzee omkaderd door met gras begroeide verhogingen, waardoor het vrije spel van coulissen in de tuin wordt versterkt. De tuin is zowel van buitenaf als van binnenuit te bewonderen – een aangenaam samenspel tussen kunst, architectuur en natuur.
Hier wandelen is een feest, volledig ingebed in het landschap, dat uitdijt tot in de duinen, vlak aan zee. Piet Oudolf oefent een zachte controle uit op de natuurlijke omgeving, zonder de natuur te maken. Zijn aanpak legt meer nadruk op de vorm en de structuur van planten dan op hun korte bloeiperiode.
Info: voorlinden.nl
LUMA Arles
De projecten van onze landgenoot Bas Smets variëren van grote parken tot privétuinen en van openbare ruimtes in stadscentra tot de herbestemming van landschappen. Steevast maakt hij gebruik van de logica van de natuur om het landschap naar een hoger niveau te tillen. Een mooi voorbeeld vinden we in het Zuid-Franse Arles, op een site waar vroeger spoorwegateliers stonden.
Het landschap rondom LUMA, het nieuwe multidisciplinaire centrum voor kunst en cultuur, had haast de allure van een woestijn. De transformatie tot een weelderig mediterraan park versnelt wat de natuur in de loop van de tijd zou hebben gedaan. De site kreeg een geheel nieuwe topografie, alsof mistralwinden doorheen de tijd een duinachtig landschap zouden hebben gebeeldhouwd.
Bas Smets liet zich inspireren door de landschappen rond Arles: de Camargue, de Crau en de Alpilles. Bomen, struiken en grassen creëren een wandeling door de regio. De vijver en de vegetatie zorgen voor een microklimaat, waardoor de betonnen woestijn effectief verandert in een weelderig openbaar park.
Info: luma.org
Hortus Conclusus
De naar Antwerpen uitgeweken Nederlandse tuin- en landschapsarchitect Ronald van der Hilst heeft iets met tulpen. Zo legde hij in de Scheldestad (tulpen)tuinen aan voor het Arboretum, het Rubenshuis en het Museum Plantin-Moretus. Een van zijn meest bijzondere projecten is de Hortus Conclusus, de omsloten tuin naast de Sint-Joriskerk. Een bezoek aan deze parel is een hoogst bijzondere ervaring.
De goed verborgen tuin is als het ware een open groene doos te midden van een verstedelijkt landschap. Van der Hilst heeft op deze plek niet enkel een esthetisch beeld willen creëren, maar vooral geprobeerd om er een ‘levende’ plek van te maken: een stuk groen met een rijk bodemleven en een ‘safe haven’ voor vogels en insecten.
Verkoeling in de Antwerpse binnenstad is hier gegarandeerd. Voor de ontwerper is tuinarchitectuur, net zoals het leven, een vluchtige, fragiele kunstvorm. De lichtinval, weersomstandigheden, seizoenen, bladeren en uren van de dag (of nacht) scheppen een kunstwerk dat voortdurend in verandering is.
Info: sintjorisparochie.be
Foto’s: David Samyn
Meer info
Wil je meer grasduinen? Nog tot 3 oktober loopt in het Vitra Design Museum in Weil am Rhein de boeiende expo ‘Garden Futures: Designing with Nature’. De tuin van deze site is ontworpen door, jawel, Piet Oudolf. Meer via vitra.com
