Sinds maart is de Faculty of Architecture in Doornik gerenoveerd. Het uitgangspunt van het Portugese architectenbureau Aires Mateus was een gebouw te ontwerpen waarbij ‘ruimte’, en niet zo zeer ‘vorm’, bepalend is.
Toen de UCL (Université Catholique de Louvain) in 2014 een wedstrijd uitschreef voor een nieuw gebouw voor de Doornikse architectuurfaculteit, waren de broers Manuel en Francisco Aires Mateus één van de gerenommeerde architectuurbureaus die een ontwerp indienden. Ze legden het af tegen het Franse Locaton & Vassal en de Belgische studio Robbrecht en Daem – en wonnen. Drie jaar later kunnen de 600 studenten terecht in hun 7000 vierkante meter grote faculteit met een prijskaartje van 6 miljoen euro. Het gebouw – een massief ontwerp van grijs cement – is gelegen in het historische centrum van Doornik en grenst enerzijds aan een woonstraat en anderzijds aan een industriële buurt. De broers namen zich voor om de nieuwe campus tot een ‘openbaar overgangspunt’ van de stad te maken, waar studenten én stadsbewoners vrij doorheen zouden kunnen lopen. Naast een geheel nieuwe constructie, werd een 18e-eeuws ziekenhuis gerenoveerd en werden twee industriële gebouwen omgebouwd tot klaslokalen, een bibliotheek, auditorium en projectruimtes. Het archetypische beeld van ‘het huis’– een vierkant met een driehoek als dak – is een terugkerend element: Aires Mateus wilde een duidelijke, haast kinderlijke relatie scheppen tussen de vorm van het gebouw en het gegeven ‘architectuur’. Zelf geven de broers ook les en waren ze van mening dat het faculteitsgebouw een open en fluïde ruimte moest zijn, waar vrijheid van gebruik bepalend is. Uiteindelijk, zo zeiden ze in de pers, krijgt architectuur pas haar bestaansrecht zodra mensen het gaan bewonen.
(Foto Tim Van de Velde)
